Objawy problemów z tarczycą
Gdy pojawiają się problemy z tarczycą, trudno je od razu jednoznacznie zakwalifikować jako problem związany właśnie z tym konkretnym gruczołem. Różne objawy oznaczają bowiem różne stany chorobowe tarczycy. Bardzo wyraźnym objawem problemów z tarczycą są wole. Wole tarczycowe mogą się pojawić zarówno przy nadczynności, jak i przy niedoczynności. Wole to zgrubienia, które pojawiają się na początku w okolicach szyi. Sprawiają wrażenie, jakby chory był w gruby w miejscu występowania woli. Obrzęk pojawia się również na twarzy i na powiekach. Skóra zaczyna się przesuszać.
Przy problemach z tarczycą następują skoki masy ciała. Chory w bardzo krótkim czasie potrafi przytyć lub w nienaturalnym tempie schudnąć.
Może pojawić się potliwość i drżenie rąk, które niestety często interpretowane są jak choroba alkoholowa. Objawy problemów z tarczycą są różne ze względu na charakter schorzeń.
Powiększona tarczyca
Wole występują zarówno w przypadku niedoczynności, jak i nadczynności tarczycy. Spowodowane są jednak innymi czynnikami. Wole w przypadku nadczynności to wole guzkowate. Powstają w wyniku niedoboru jodu. W tarczycy budują się guzki, które powodują opuchliznę, ucisk na mostek i utrudniają oddychanie. Wole w przypadku niedoczynności tarczycy spowodowane są obrzękiem śluzowatym. Śluzowata wydzielina zaczyna odkładać się w tkankach, powodując ich puchnięcie i w rezultacie powstanie woli.
Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy spowodowana jest zaburzeniem pracy tarczycy, które powoduje niedobór produkcji hormonów. Niedobór prowadzi do licznych zmian w organizmie: apatii, spowolnienia rozwoju (w przypadku dzieci do kretynizmu, jednak dzisiaj bardzo rzadko choroba zostaje nierozpoznana), przesuszenia skóry oraz problemów spowodowanych obrzękiem śluzowatym.
Niedoczynność można wyleczyć całkowicie leczeniem farmakologicznym. Choremu podaje się leki, które wyrównują poziom hormonów w organizmie.
Nadczynność tarczycy
Nadczynność tarczycy jest stanem nieuleczalnym. Objawy nadczynności to między innymi: drżenie rąk, potliwość, zmiany skórne w postaci czerwonych, swędzących plam, nerwowość, drażliwość, brak możliwości skupienia uwagi i kołatanie serca.
Nadczynność tarczycy zaczyna się leczyć od ustabilizowania życia psychicznego pacjenta, bo tylko wtedy może on wyzdrowieć. Trzeba zadbać o szczególną dietę oraz zacząć przyjmowanie leków. W najcięższych przypadkach nadczynność tarczycy prowadzi do jej usunięcia, co oznacza dla pacjenta konieczność przyjmowania leków hormonalnych zawierających tyroksynę do końca życia.
