Porażenie przysenne – objawy
Jako najważniejszy z objawów paraliżu przysennego podaje się całkowity lub częściowy bezwład (paraliż) mięśni ciała. Częściowy paraliż najczęściej dotyczy nóg, ramion oraz tułowia. Bardzo niebezpieczne jest to, że przypadłości tej towarzyszy utrata oddechu. W czasie napadu może towarzyszyć choremu uczcie lęku, niepokoju i poczucie zatracenia kontaktu z rzeczywistością. Niekiedy mogą wystąpić halucynacje dźwiękowe lub wizualne. Najczęściej opisywane są jako wizje kontaktu ze złymi mocami lub obcymi istotami.
Paraliż często powoduje wybudzenie ze snu z uczuciem ucisku na klatkę piersiową. Nie można wtedy złapać oddechu ani się poruszyć czy otworzyć oczu, a nawet mówić. Jednak najczęściej taki stan jest krótkotrwały.
Porażenie przysenne – przyczyny
Badania naukowe wykazują, że porażenie przysenne może dotykać nawet 60% całej populacji ludzkiej. Jako najczęstszą przyczynę paraliżu przysennego wskazuje się brak odpowiedniej higieny snu – nieregularny sen, częste zmiany sfer czasowych, brak odpowiedniej ilości wypoczynku w nocy. Zaburzenia snu mogą powodować też stres, napięcie emocjonalne, a także uzależnienie od substancji psychoaktywnych (leków, alkoholu). Porażenie przysenne może towarzyszyć również innym chorobom. Najczęściej stwierdza się je u chorych na narkolepsję.
Badanie i leczenie
W celu rozpoznania paraliżu przysennego najczęściej wykonuje się badania EEG oraz konsultację u specjalisty z zakresu neurologii. Takie badania wykluczają możliwość padaczki, która w niektórych przypadkach ma podobny przebieg. Porażenie przysenne bardzo często jest też mylone z bezdechem sennym. Ta ostatnia dolegliwość jest niezwykle niebezpieczna dla życia – z uwagi na to, że w czasie snu zatrzymuje się wentylacja płuc, a co za tym idzie, organizm nie jest dotleniony.
Paraliż przysenny jest zaburzeniem, którego skutki można złagodzić samodzielnie. Jest to możliwe dzięki opanowaniu oddechu. Powolne, głębokie oddechy i wydechy mogą złagodzić stan lęku i pomogą odpowiednio dotlenić organizm. Złagodzą też napad paniki, który bardzo często towarzyszy paraliżowi. Jednocześnie warto podkreślić, że takie ataki paraliżu trwają bardzo krótko i nie zagrażają zdrowiu i życiu. Jednak warto skonsultować je z lekarzem, najlepiej specjalistą z zakresu zaburzeń snu. Skierowanie do specjalisty można uzyskać u lekarza rodzinnego. Konsultacja z lekarzem jest o tyle ważna, że pomoże również rozwiać nasze wątpliwości i obawy przed zaśnięciem, co może powodować kolejne stresy i zaburzenia snu, a także wyczerpanie organizmu. A to już może wpłynąć bezpośrednio na nasze zdrowie.